08/01 HOŞEA 8-14

[tr] Hoşea 8-14

^8:1 ‹‹Boru çalmaya hazırlan!
Düşman kartal gibi dolaşıyor evimin üzerinde;
Çünkü İsrail antlaşmaya uymadı,
Yasama karşı çıktılar.
² ‹Ey Tanrımız,
Biz İsrailliler seni tanıyoruz!›
Diye bana yakarıyorlar.
³ İyi olanı reddettiler,
Düşman kovalayacak onları.
⁴ Krallar atadılar bana sormadan,
Önderler seçtiler benden habersiz.
Altın ve gümüşleriyle yıkımlarına yol açan putlar yaptılar.
⁵ Ey Samiriye, atın buzağı putunuzu,
Öfkem alevleniyor size karşı!
Hiç mi temiz olamayacaksınız?
⁶ Çünkü bu İsrailin işidir.
O buzağıyı bir usta yaptı,
Tanrı değildir o.
Samiriyenin buzağı putu parçalanacak.
⁷ Çünkü rüzgar eken kasırga biçer.
Baş vermeyen buğday un vermez.
Verse bile yabancılar yutacak onu.
⁸ ‹‹Yutuldu İsrail,
Şimdi uluslar arasında kimsenin beğenmediği bir kap gibi.
⁹ Tek başına dolaşan yaban eşeği gibi Asura gittiler,
Efrayim ücretli oynaşlar tuttu.
¹⁰ Uluslar arasında oynaşlar tutsalar da,
Şimdi onları bir araya toplayacağım.
Çünkü azalmaya başladılar güçlü kralın baskısı altında.
¹¹ ‹‹Efrayim günah sunusu sunmak için çok sunak yaptı,
Bunlar günah işlemelerine neden oldu.
¹² Yasamdaki pek çok şeyi onlar için yazdım,
Ne var ki garipsediler bunları.
¹³ Bana sundukları kurbanlara gelince,
Kurban kesiyor, eti kendileri yiyorlar;
Oysa RAB bunu yapanlardan hoşlanmaz.
Şimdi anımsayacak suçlarını,
Günahları için onları cezalandıracak;
Geri dönecekler Mısıra.
¹⁴ Çünkü İsrail Yaratıcısı'nı unuttu,
Saraylar yaptı;
Yahuda'ysa birçok kenti surlarla çevirdi,
Ama ateş göndereceğim kentlerinin üstüne,
Yiyip bitirsin kalelerini.››
^9:1 Ey İsrail, öteki halklar gibi sevinme, coşma!
Çünkü kendi Tanrına vefasızlık ederek zina ettin,
Harman yerlerinin tümünde zina kazancına gönül verdin.
² Ama harman yeri, şarap teknesi halkı doyurmayacak,
Yeni şarap umutları boşa çıkacak.
³ RABbin diyarında kalmayacaklar,
Mısıra dönecek Efrayim,
Asurda kirli sayılan şeyleri yiyecekler.
⁴ RABbe şarap sunuları dökmeyecekler,
Onu hoşnut etmeyecek kurbanları.
Kurbanları yas yemeğine dönecek,
Kirli sayılacak onları yiyenlerin hepsi.
Yalnız kendi karınlarını doyuracak yiyecekleri,
RABbin Tapınağına girmeyecek.
⁵ Ne yapacaksınız dinsel bayramlarda,
RABbin bayram gününde?
⁶ Yıkımdan kaçsalar bile,
Mısır bir araya toplayacak onları,
Mof gömecek.
Değerli gümüş eşyalarını yabanıl otlar saracak,
Diken bitecek çadırlarında.
⁷ Onların ceza günleri geldi,
Hesap günleri çattı.
Bunu bilsin İsrail!
Suçunuzun çokluğundan,
Düşmanlığınızın büyüklüğü yüzünden,
Peygamber aptal, ruhsal insan deli sayıldı.
⁸ Peygamber Tanrımın yanısıra Efrayime gözcülük eder,
Ama tuzak kurulmuş bütün yollarına,
Düşmanlık var Tanrının Tapınağında.
⁹ Alabildiğine yozlaştılar,
Givada olduğu gibi.
Tanrı suçlarını anımsayacak,
Günahlarının cezasını verecek.
¹⁰ ‹‹İsrail çölde
Bir salkım üzüm gibi geldi bana,
Atalarıysa incir ağacının ilk ürünü gibi.
Ama Baal-Peora geldiklerinde
Utanç dolu puta adadılar kendilerini,
Sevdikleri şey kadar iğrenç oldular.
¹¹ Efrayimin görkemi bir kuş gibi uçup gidecek,
Ne doğum ne gebelik olacak, kimse gebe kalmayacak.
¹² Çocuklarını büyütseler bile,
Çocuklarından edeceğim onları,
Kimse kalmayıncaya dek;
Evet, vay başlarına,
Onları terk ettiğimde!
¹³ Efrayimi, Sur Kenti gibi,
Güzel bir yere kurulmuş gördüm.
Ama Efrayim çocuklarını celladın önüne götürecek.››
¹⁴ Ya RAB, ver onlara ne vereceksen!
Düşük yapan rahimler, sütsüz memeler ver.
¹⁵ ‹‹Gilgaldaki kötülükleri yüzünden,
Nefret ettim orada onlardan.
İşledikleri günahlardan ötürü,
Onları evimden kovacağım.
Artık sevmeyeceğim onları,
Bütün önderleri asidir.
¹⁶ Vuruldu Efrayim,
Kökleri kurudu,
Meyve vermeyecekler artık.
Çocuk doğursalar bile,
Rahimlerinin değerli meyvelerini öldüreceğim.››
¹⁷ Reddedecek Tanrım onları,
Çünkü O'nu dinlemediler,
Uluslar arasında dolaşıp duracaklar.
^10:1 İsrail serpilen bir asmaya benzer,
Meyvesini veriyor.
Meyvesi arttıkça,
Sunakları da arttı.
Ülkesi zenginleştikçe,
Onu güzel dikili taşlarla donattı.
² İçleri yalan doldu,
Şimdi suçlarının cezasını taşımalılar.
RAB sunaklarını yıkacak,
Dikili taşlarını yok edecek.
³ O zaman, ‹‹Kralsız kaldık›› diyecekler,
‹‹Çünkü RABden korkmadık.
Kralımız olsa bile,
Ne yapabilirdi bize?››
⁴ Antlaşma yaparken,
Boş sözler veriyor, yalan yere ant içiyorlar,
Bu yüzden davalar, sürülmüş tarladaki zehirli ot gibi boy veriyor.
⁵ Samiriyede yaşayanlar
Beytavendeki inek putu yüzünden korkuya kapılacak.
Halkı onun ardından yas tutacak,
Onun görkemiyle coşan putperest kâhinler
Oradan sürgün edildiği için dövünecek.
⁶ Put armağan olarak büyük krala, Asura götürülecek.
Efrayim rezil olacak,
İsrail aldığı öğütten utanacak.
⁷ Samiriye, Kralıyla birlikte
Su üstündeki çubuk gibi akıp gidecek.
⁸ İsrailin günahı olan Avendeki puta tapılan yerler yok olacak,
Sunaklarını dikenler, devedikenleri saracak.
O zaman dağlara, ‹‹Bizi örtün!››,
Tepelere, ‹‹Üzerimize düşün!›› diyecekler.
⁹ ‹‹Ey İsrail, Givada geçirdiğin günlerden beri
Günah işledin.
Orada direndiniz bana.
Kötülere karşı açılan savaş
Givada size erişemez mi?
¹⁰ İstediğim zaman onları cezalandıracağım,
Çifte günahlarına bağlandıkları zaman,
Uluslar toplanacak onlara karşı.
¹¹ Efrayim eğitilmiş ineğe benzer,
Buğday dövmeyi sever.
Ama ben boyunduruk takacağım onun güzel boynuna.
Koşum vuracağım Efrayimin sırtına,
Yahuda çift sürecek,
Yakup tırmık çekecek.
¹² Doğruluk ekin kendiniz için,
Sevgi meyveleri biçin.
Nadasa bıraktığınız toprağı işleyin;
Çünkü RABbe yönelme zamanıdır,
Gelip üzerinize doğruluk yağdırıncaya dek.
¹³ Ama siz kötülük ektiniz,
Fesat biçtiniz,
Yalanın meyvesini yediniz.
Çünkü kendi yolunuza,
Yiğitlerinizin çokluğuna güvendiniz.
¹⁴ Bu yüzden halkınızın arasında savaş uğultusu çıkacak,
Yıkılacak bütün surlarınız,
Şalmanın savaşta Beytarveli yıktığı gibi.
Anneler çocuklarıyla birlikte yere çalınıp parçalandı.
¹⁵ Ey Beytel, sana da aynısı yapılacak,
Kötülüğünün büyüklüğü yüzünden.
Tan ağarırken İsrail Kralı büsbütün yok olacak.
^11:1 ‹‹Çocukluğunda sevdim İsraili,
Oğlumu Mısırdan çağırdım.
² Peygamberler İsraili çağırdıkça,
İsrail uzaklaştı onlardan.
Kurban kestiler Baallara,
Buhur yaktılar putlara.
³ Efrayime yürümeyi ben öğrettim,
Kollarıma aldım onları.
Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.
⁴ Onları insancıl iplerle,
Sevgi bağlarıyla kendime çektim;
Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,
Eğilip yiyeceklerini verdim.
⁵ ‹‹Mısıra dönmeyecekler,
Asur kral olacak başlarına,
Çünkü bana dönmek istemediler.
⁶ Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,
Kapı sürgülerini yok edecek,
Tüketecek onları düzenleri yüzünden.
⁷ Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.
Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile,
Asla yüceltmeyeceğim onları.
⁸ ‹‹Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?
Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?
Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım?
Seni nasıl Sevoyime çeviririm?
Yüreğim değişti içimde,
Alevlendi acıma duygularım.
⁹ Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım,
Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim.
Çünkü ben insan değil, Tanrıyım,
Kutsal Olanım aranızda,
Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım.
¹⁰ Aslan gibi kükreyen
RABbin ardınca yürüyecekler;
O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan.
¹¹ Mısırdan kuşlar gibi,
Asurdan güvercinler gibi
Titreyerek gelecekler.
Evlerine oturtacağım onları››
Diyor RAB.
¹² Efrayim yalanla,
İsrail halkı hileyle çevremi sardı.
Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz,
Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı.
^12:1 Efrayim rüzgarı güdüyor,
Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün;
Yalanı, zorbalığı artıyor.
Asurla antlaşma yapıyor,
Mısıra zeytinyağı gönderiyor.
² RABbin davası var Yahudayla,
Yakup soyunu izlediği yola göre cezalandıracak,
Yaptıklarının karşılığını verecek.
³ Yakup ana rahminde kardeşinin topuğunu tuttu,
Büyüyünce Tanrıyla güreşti.
⁴ Melekle güreşip yendi,
Ağladı, kutsanmak istedi.
Tanrıyı Beytelde buldu,
RAB, Her Şeye Egemen Tanrı bizimle orada konuştu,
O RAB diye anılır.
⁶ Bu yüzden Tanrına dön sen,
Sevgiye, adalete sarıl,
Sürekli Tanrını bekle.
⁷ Efrayim tüccardır,
Hileli terazi kullanır,
Aldatmayı sever.
⁸ ‹‹Çok zengin oldum›› diye böbürlenir,
‹‹Varlığa kavuştum,
Çok emek çektim,
Günah denecek bir suç bulamayacaklar bende.››
⁹ ‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Bayram günlerindeki gibi,
Seni yine çadırlarda oturtacağım.
¹⁰ Peygamberlere de söyledim,
Çok görümler sağladım,
Onlar aracılığıyla örnekler verdim.››
¹¹ Kötülük mü var Gilatta?
Gerçekten değersiz bir halk!
Gilgalda sığır üstüne sığır kurban ediyorlar,
Sunakları sürülmüş tarladaki taş yığınlarını andırıyor.
¹² Yakup Arama kaçtı,
İsrail bir karı için kul oldu,
Koyun güttü.
¹³ RAB İsraili bir peygamber aracılığıyla Mısırdan çıkardı,
Yine bir peygamber korudu onları.
¹⁴ Ama Efrayim Tanrı'yı aşırı öfkelendirdi.
Rab döktükleri kanın hesabını soracak,
Aşağılamalarının karşılığını verecek.
^13:1 Efrayim konuştuğunda herkes titrerdi,
Yücelmişti İsrailde.
Ama Baala taparak suç işleyince öldü.
² Şimdi günah üstüne günah işliyorlar,
Gümüşlerinden dökme putlar,
Akıllıca tasarlanmış putlar yapıyorlar,
Hepsi de usta işi.
Bu insanlar hakkında,
‹‹İnsan kurban edenler
Buzağıları öpüyor!›› diye konuşuluyor.
³ Bu yüzden sabah sisine,
Erken uçup giden çiye,
Harman yerinden savrulan saman çöpüne,
Bacadan tüten dumana dönecekler.
⁴ ‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim,
Benden başka tanrı tanımayacaksın,
Çünkü başka kurtarıcı yoktur.
⁵ Ben sana çölde,
Kurak topraklarda göz kulak oldum.
⁶ Otlaklara sahip olunca doydular,
Doyunca gurura kapıldılar;
Bu yüzden unuttular beni.
⁷ Ben de onlara karşı bir aslan gibi olacağım,
Bir pars gibi yol kenarında pusuya yatacağım.
⁸ Yavrularından edilmiş dişi ayı gibi
Karşılarına çıkacak,
Yüreklerinin zarını yırtacağım,
Dişi aslan gibi onları oracıkta yiyip bitireceğim,
Yabanıl bir hayvan parçalayacak onları.
⁹ ‹‹Ey İsrail, bana, yardımcına karşı çıkman
Yıkıma uğratıyor seni.
¹⁰ Nerede seni bütün kentlerinde
Kurtaracak kralın?
Yöneticilerin nerede?
Hani, onlar için:
‹Bana bir kral ve önderler ver!› demiştin.
¹¹ Öfkelendiğimde bir kral verdim sana,
Gazaba gelince alıp götürdüm onu.
¹² Efrayimin suçu birikmiş,
Günahı kayda geçmiş.
¹³ Doğum sancıları çeken kadının akılsız oğludur o,
Çünkü zamanı geldiğinde,
Açık rahimden çıkmıyor.
¹⁴ ‹‹Onları fidyeyle kurtaracağım
Ölüler diyarının elinden,
Ölümden fidyeyle kurtaracağım.
Felaketin nerede, ey ölüm?
Yıkıcılığın nerede, ey ölüler diyarı?
Hiç pişmanlık duymayacağım.
¹⁵ ‹‹Kardeşleri arasında serpilip gelişse de,
Doğu rüzgarı, çölden esen RABbin soluğu üzerine gelecek,
Onun kaynağı kuruyacak,
Pınarı kesilecek,
Değerli eşyalarının hazinesi yağmalanacak.
¹⁶ Samiriye halkı suçunun cezasını çekecek,
Çünkü Tanrısı'na başkaldırdı.
Kılıçla yıkılacaklar,
Yere çalınıp parçalanacak yavruları,
Gebe kadınlarının karnı yarılacak.››
^14:1 Tanrın RABbe dön, ey İsrail,
Çünkü suçlarından ötürü tökezledin.
² Dualarla gidin, RABbe dönün,
Ona, ‹‹Bağışla bütün suçlarımızı›› deyin,
‹‹Lütfet, kabul et bizi,
Öyle ki, dudaklarımızın kurbanını sunalım.
³ Asur kurtaramaz bizi,
Savaş atlarına binmeyeceğiz.
Artık ellerimizle yaptığımıza
‹Tanrımız› demeyeceğiz,
Çünkü öksüz sende merhamet bulur.››
⁴ ‹‹Onların dönekliğini düzelteceğim,
Gönülden seveceğim onları,
Çünkü onlara karşı öfkem dindi.
⁵ Çiy gibi olacağım İsraile;
Zambak gibi çiçek açacak,
Lübnan sediri gibi kök salacaklar.
⁶ Dallanıp budaklanacaklar,
Görkemleri zeytin ağacını,
Kokuları Lübnan sedirini andıracak.
⁷ Yine insanlar oturacak gölgesinde;
Buğday gibi gelişecek,
Asma gibi serpilecekler;
Lübnan şarabı kadar ün kazanacaklar.
⁸ Ey Efrayim, artık ne işim var putlarla?
Yanıtlayacak, seninle ilgileneceğim.
Yeşil çam gibiyim ben,
Senin verimliliğin benden kaynaklanıyor.››
⁹ Bilge kişi kavrasın bunları,
Anlayan anlasın.
Çünkü RAB'bin yolları adildir;
Bu yollarda yürür doğrular,
Ama başkaldıranlar bu yollarda sendeler.

---